Z Chin sztuka czerpania papieru przeszła do Korei, gdzie w VI w n.e. zaczęto wytwarzać papier z konopi, ratanu, łyka morw, słomy ryżowej i morszczynu. Według podania mnich koreański imieniem Don-cho zabrał tę sztukę w roku 610 na cesarski dwór w Japonii.

Produkcja papieru rozszerzała się szybko w Japonii i w VIII w. papier był już produkowany w 40 prowincjach. Ręcznie czerpany papier wciąż produkuje się w Japonii według starych przepisów. Przeważnie używa się świeżego łyka drzew morwowatych. (jap. kozo).

Wraz z ekspansją buddyzmu rósł szybko popyt na papier. Pod kierunkiem chińskich papierników zaczęto w Tybecie zamieniać tradycyjne materiały pisarskie na papier. Tybetańskie książki z papieru jeszcze przypominają formą długie, wąskie książki z liści palmowych.

Sztuka wytwarzania papieru rozszerzała się na centralną Azję, Indie i Persję.